Hoogleraar Liesbeth Woertman schreef diverse boeken over lichaamsbeelden van vrouwen en de druk op het uiterlijk die deze beelden van perfectie uitoefenen. Recent verscheen van haar ‘Je bent al mooi’, waarin ze haar inzichten over schoonheidsidealen opnieuw en op heel persoonlijke manier weet te delen. Haar boodschap: vrouwen moeten zichzelf en andere vrouwen minder streng beoordelen aan de hand van criteria waar niemand gelukkig van wordt. Een boodschap die ze al bijna een half leven lang uitdraagt.
Dat vrouwen al eeuwenlang, veel meer dan mannen, op basis van hun schoonheid worden beoordeeld, was het onderwerp van haar proefschrift ‘Beelden van een lichaam’ (1994). Tien jaar later beschrijft ze in ‘Moeders mooiste’ (2003) de opkomst van het ‘maakbare lichaam’. Zou het kunnen dat de run op sportscholen, fitnesscentra, schoonheidssalons en cosmetische klinieken iets te maken heeft met de huidige opvatting dat het lichaam vooral een maakbaar ding is?
Schoonheid in een potje?
Ik doe het voor mezelf is een veelgehoorde uitspraak van mensen die zich in het fitnesscentrum in het zweet werken of bij de cosmetische chirurg onder het mes gaan. We smeren zalfjes, slikken pillen en volgen de ene dieethype na de andere en op de een of andere manier worden we er niet echt gezonder of gelukkiger van. Geluk is echter niet te koop in potjes, maar onstaat door het aangaan van liefdevolle relaties met anderen. Een wijsheid die zich gesteund weet door een berg wetenschappelijke inzichten. Wie langer en langer gezond wil leven doet er verstandig aan te investeren in betekenisvolle relaties. De hele trend is ook dat er steeds meer ‘eenpersoonshuishoudens’ komen. Daar zit je dan in je uppie met dat perfecte uiterlijk, dat steeds meer barsten begint te vertonen…
